Ha lieve lezers,

Hier is hij dan, de laatste blog!

Een jaar reizen is voorbij, over een paar uurtjes vliegen we en zijn we morgen weer thuis! We zijn in 20 landen geweest, hebben zo een 360 dagen lekker op slippers kunnen lopen en genoten van vooral lente en zomerweer. Tijd voor een samenvatting, alletwee hebben we een korte samenvattig gemaakt van het jaar, dus je kan kiezen welke je wilt lezen

Van de afgelopen dagen eiland en Singapore staan er fotos in het album en het reisverslag is dit keer niet veel meer dan, zwemmen, duiken, wandelen, visje eten,boekje lezen, luieren, kortom een echte vakantie!

Lieve allemaal tot zo!!!!

Verhaaltje lijn:

Wauw wat was ik zenuwachtig vorig jaar! Op naar het onbekende, superspannend en een beetje verdrietig omdat ik afscheid moest nemen van al die leuke mensen! Dus met de kriebels en tranen het vliegtuig ingestapt. Op naar het avontuur!

Het avontuur was fantastisch!! Met volle teugen heb ik van alles genoten! En kan eigenlijk nog niet zeggen wat de hoogtepunten waren, het zijn er zoveel! Eerst maar beginnen met de minder leuke dingen, dat zijn veel er minder. Het moeilijkst van reizen vond ik de afstand van huis, mooie dagen van mensen, zoals een huwelijk, nieuw huis, zwangerschap (en sinds gisteren een nieuw nichtje!) is toch heel anders als je niet in de buurt ben en het is maf om niet te weten hoe de bruiloft was of het nieuwe huis of de dikke buik. Maar moeilijker zijn de minder mooie dagen van mensen, mijn moeder die erg ziek is, de pijn en de ziekenhuisbezoeken. Mijn tante die de oneerlijke strijd voert tegen kanker en tegen alle verwachtingen in er nog is. Relaties die uitgaan. Er niet kunnen zijn op deze momenten heeft me het gevoel gegeven niet eens op dezelfde planeet te zijn, dan voelt de afstand groter dan ooit.

En de niet-belangrijke lastige dingetjes van reizen die ik niet ga missen: andermans haar in je bed, vieze (put)luchtjes, medelijden met mensen, bloedzuigers, wegvallend skype, geen kaas, diarree, kakkerlakken, niet slapen in bus/treinreizen van 15 uur, roggelende mensen en de daarbij horende groen/gele kwakken op de grond, poepende mensen aan de kant van de weg, verkopers die aan je arm blijven hangen, 50 graden celcius, muggen met bulten die weken blijven jeuken, onbeschofte medetoeristen, koud douchen. Eigenlijke de gewone dingen die bij het reizen horen:-).

Nu de hoogtepunten!! Pff, wat zijn dat er veel! Het gevoel het echt aan het doen zijn, de droom, dat is een heerlijk gevoel en daarna het reizen zien als je leven voor een jaar, er aan wennen, bereisd raken, echt tof! De dingen die we hebben gezien en gedaan, zoveel hoogtepunten, maar hier een aantal: de uitgestrektheid van Patagonie, de vulkaan beklimmen in Chili, Paaseiland, de natuur van Bolivia, de Macchupiccu, de Galapagos, de stranden en mn zusje&vriend in Panama, de dieren in Costa Rica, de sfeer in Nicaragua, leren duiken in Honduras, de cultuur in Guatemala, mensen weer zien in Boston, rondlopen in New York, de paleizen in India, olifantje wassen in Nepal, de rijstvelden in China, het optimisme in Laos, de humor in Vietnam, tempels in Cambodja, duiken in Thailand, relaxen in Maleisie. De mooiste/leukste/meest bijzondere landen vind ik: Bolivia, Nicaragua, India, Nepal, Laos en Cambodja, maar denk dat ik ook weer zo zou kunnen wisselen:-), zo moeilijk om te zeggen! De leukste mensen vond ik wonen in: Chili, Nicaragua, Laos, Vietnam en Cambodja, de raarste in India. De mooiste plekken: Patagonie, de Andes, Salar Uyuni, Jaipur, Himalaya.
Maar het allermooist is het beleven, uren in bussen, treinen, tuktuks, het gevoel van vrijheid, wat een feest! De mensen om je heen, de locals zijn tof! We hebben zoveel leuke mensen ontmoet en zoveel geleerd van hun. De kinderen horen lachen, de gesprekjes met mensen, de andere gewoontes, wat leven we op een mooie wereld! En daar een stukje van zien en meemaken is echt fantastisch.
Een ander belangrijk hoogtepunt is het reizen met zn tweetjes. Het is eigenlijk niet echt romantisch, je ziet elkaar 24 uur en maakt dezelfde dingen mee, de kamers zijn vaak zo klein dat de wc naast je hoofdkussen staat, niks kan je verbergen of verzwijgen. Maar dat allemaal maakt het wel intiem en het is fijn dat je alles kan delen. Je moet elkaar wel echt leuk vinden :-) en dat is meer dan ooit duidelijk! Thx wijntje, je bent de leukste!

Tot slot en ook niet een onbelangrijk hoogtepunt, jullie reacties, mailtjes, skype etc! Echt heerlijk om bericht van thuis te krijgen als je weg bent. Het is moeilijk om aan te geven hoe fijn dat is, maar op een schaal van 10, toch wel een 10! Superbedankt!

En nu een jaar later weer de kriebels en misschien wel een beetje tranen! Weer terug naar huis, het avontuur is voorbij, snel weer fijn bij de leuke mensen in de buurt. Een jaar is genoeg voor mij en kijk er heel erg naar uit om weer op Nederlandse bodem te zijn. Lekker weer in ons huisje, de appie in de buurt, katten om ons heen, lekker sporten. Maar vooral en eigenlijk eerlijk gezegd het enige wat ik echt gemist heb weer mn mama,papa, zusje, familie en vrienden in de buurt. Kan niet wachten!!!!!!!

Tot snel lieve allemaal, bedankt voor het trouwe lezen en alle reacties, snel de verhalen in real-life!

verhaaltje wijn

Dat was het dan, een jaar reizen zit er op! Een jaar geleden begon het allemaal echt, vertrek vanaf Schiphol. Lang naar uitgekeken, maanden van gedroomd, maar op het moment suprême viel het toch nog even zwaar, het afscheid. Een paar uur vliegen later stonden we in Buenos Aires, met nog de veiligheid van een vooraf geboekte cursus Spaans. Daarna kon het echt los, de reis was begonnen, met een luxe 'cama-bus' op weg naar Puerto Madryn, op weg naar de avonturen. Sinds ons vertrek zijn er bijna 364 dagen verstreken, 364 dagen zonder onze geliefde vrienden en familie, hoewel een enkeling ons toch heeft opgezocht. Nu in deze laatste blog is het tijd om voor de eerste keer terug te kijken. Wij zullen nog heel vaak terug denken de komende tijd, maar hier op een terrasje in Singapore is het toch tijd voor de eerste samenvatting, hoewel het nog niet eens echt al helemaal is afgelopen.

Een van de meest voorkomende vragen die we nu al krijgen is 'Wat was nou het mooiste land?' Laat dat voor eens en altijd duidelijk zijn (mensen die ons dat alsnog gaan vragen hebben onze blog dus niet gelezen :-) dus pas op), dat kunnen we niet beantwoorden. We hebben zoveel moois gezien in het afgelopen jaar, een rangorde is bijna onmogelijk. Het ene land heeft een prachtige bevolking, maar weinig boeiende natuur, het andere land zit vol met prachtige beestjes maar het volk is chronisch ongesteld. Gelukkig ben ik wel een man van de feitjes, dus een paar hoogtepuntjes zal ik jullie toch niet onthouden, in chronologische orde (sic). Als eerste Chili, we zijn er maar kort geweest, maar de Chilenen met hun prachtige natuur zijn een prachtig volk. Hoe gruwelijk ook hun recente geschiedenis ook is geweest, ze gaan er mee om, en waar veel landen zich de rug keren naar de 'oorspronkelijke bevolking' zijn de Chilenen er trots op. Onderweg zijn we aardig wat Chilenen tegengekomen, bijna allemaal aardige en outgoing lui, altijd zin in een praatje en een biertje. Geen idee waarom ze zelf maar niet aan hun heerlijke wijn willen. Daarna Bolivia, de Bolivianen vonden wij nogal timide, maar het land is een ruwe parel. De natuur is een verzameling van uitersten, de mooiste en hoogste bergen, de prachtigste woestijnen, de bijzonderste klederdracht, Uyuni. Bolivia hoort tot de meest onbedorven plekken die wij op onze reis zijn tegengekomen. Nicaragua was geen land van natuur, alles wat er groen was is in het verleden vakkundig omgehakt, nu rest er een dor maanlandschap met een verschrikkelijk verleden. De bevolking, hoe verschrikkelijk arm ze ook zijn, houdt de moed er echter in, overal waar je kijkt wordt aan de toekomst gewerkt. Nicaragua blijft voor ons een land van vechters, tegen de stroom in blijven geloven dat het er ooit goed gaat komen. Voor ons zijn de Nicaraguanen denk ik wel het meest bijzondere volk. India, we zijn er maar drie weken geweest, maar een land en een volk zo buitenaards verdient minimaal een jaar. Na drie weken bij 50 graden celcius waren we aan de ene kant blij dat we het konden verlaten, aan de andere kant waren we bedroeft dat we niet langer kunnen hebben genieten, India is alleen te vergelijken met India. Boven India ligt Nepal, het land van de bergen. Als je dacht dat Nicaragua arm was dan ben je nog niet in Nepal geweest. Het grootste deel van de bevolking verdient letterlijk niets. Het grootste gedeelte van de bevolking overleefd door zelfvoorzienend te zijn, men eet wat men verbouwd. Voeg daaraan toe het feit dat de bevolking een van de meest tolerante groepen mensen is die je kan voorstellen (verschillende geloven bidden bijvoorbeeld naast elkaar in dezelfde tempel) en een spectaculaire ligging aan de voet van de Himalaya en elke bezoeker is snel verliefd op dit prachtige land. Hoewel we eigenlijk van plan waren er maar kort te blijven stal Laos al snel ons hart. Laos is een land dat maar door weinig toeristen wordt aangedaan, vooral als je het vergelijkt met de omliggende landen. Net als de meeste landen in Zuid-Oost Azië is moet Laos nog steeds bukken onder haar verschrikkelijke verleden. Tijdens de 'geheime oorlog' zijn op Laos meer bommen gedropt dan op heel Europa in de tweede wereldoorlog. Doordat echter minimaal een derde van al deze bommen niet is ontploft bij neerkomen sterven er vandaag de dag nog steeds mensen door deze verschrikkelijke erfenis. Het land is echter prachtig, nog grotendeels onbedorven door invloeden van buiten en met een enorm outgoing en vriendelijke bevolking. In Laos konden we bijna nergens 5 minuten zitten zonder met een local te kunnen praten. Naast Laos ligt een ander bijzonder land, Vietnam. Hoewel het best op China lijkt is het toch een land apart, en dan vooral om de bevolking. De Vietnamezen zijn bijna zonder uitzondering gestoord, prettig gestoord, dat wel. Als morbide en cynische humor je ding is dan kom je in Vietnam aan je trekken! Tenslotte Cambodja, het land van de killingfields en Angkor Wat. Net als Laos is Cambodja nog afgezien van Phnom Penh en Angkor Wat nog grotendeels onbedorven. Bij onze fietstochtjes over het platteland leek het vaak wel alsof wij de eerste blanken waren die de bevolking zag, overal wordt je begroet en welkom geheten, de Cambodjanen zijn ondanks hun verschrikkelijke geschiedenis die je nog overal tegenkomt een prachtig volk.

Zijn de andere landen die jullie gezien hebben dan minder bijzonder? Nee, dat is zeker niet het geval, elk land dat we hebben aangedaan was prachtig, en het voelt bijna als verraad hier maar een paar landen te kunnen noemen.

Een ander belangrijk onderdeel van onze reis is wat 'we hebben geleerd'. Voor mij staat een ding als een paal boven water. Dat is namelijk dat een glimlach en vriendelijkheid meer waard is dan wat dan ook. Wanneer je lacht en een vriendelijk praatje maakt gaan overal ter wereld de deuren open, verdwijnt de afstandelijke houding en heb je er direct weer een paar vrienden bij. Nederland is een land van afspraken, het maakt niet uit hoe je iets aanpakt, regels zijn regels, en daar wordt niet van afgeweken. Voor mij is het echt een oogopener geweest om te merken hoe veel verder je komt in de wereld wanneer je vriendelijk bent.

Een ander belangrijk onderdeel van mijn reis was iets dat er eigenlijk, vaak zonder te merken, altijd was, mijn reisgenootje, mijn Lijntje! Met elkaar kunnen we de hele wereld aan, en dat hebben we ze laten zien! Van te voren had ik mijn ingesteld op alle vormen van ongeluk die we zouden tegenkomen op reis, berovingen, overvallen, verdwaald, geen overnachtingsplek, ruzie. Hoe geweldig is het om te merken dat we het met z'n tweetjes er van hebben afgebracht zonder ook maar een substantieel probleem. Het afgelopen jaar was een jaar keihard genieten, en dat neemt niemand ons meer af, wat er ook gebeuren zal. Graag wil ik dit verhaaltje dan ook afsluiten met net zo'n sentimentele noot als waarmee het begon op Schiphol 364 daagjes terug. Lijntje, we zullen weer moeten wennen aan mensen om ons heen en elkaar minder zien dan de 24/7 van het afgelopen jaar. Als je maar weet dat het afgelopen jaar geweldig was, zonder jou was dat niet gelukt!

Lieve lezers, bedankt voor het volgen van onze reis. Ik hoop dat jullie net zoveel genoten hebben van onze verhalen als wij hadden met het beleven er van, maar dat lijkt me niet haalbaar :-) Alle liefs, en tot binnenkort in levende lijven!

Wijnand