Ola chicos!

Como estas? Hier alles bueno!

We zijn gisteren aangekomen in Puerto Madryn, na een lange busreis van ongeveer 20 uur. In die uren hebben we 1500 km afgelegd, in minder tijd zijn we naar Zuid-Amerika gevlogen!

In Puerto Madryn is niet veel te beleven, behalve hopen fauna! Vandaag hebben we walvissen gezien! Hoe cool is dat! De walvissen komen naar de rustigere wateren om zwanger te raken, en een jaar (!) later om te bevallen en om hun jong op te voeden voordat hij de grote zeeën gaat ontdekken en de moeder opnieuw zwanger gaat worden. Dit is wel een heel korte samenvatting, want over deze hele cyclus doen ze ongeveer 4 jaar. Voor ons betekent het dat de visjes daar lekker een beetje rond dobberen, wat erg mooie plaatjes oplevert! En man, wat zijn ze lelijk, haha! Vandaag zouden we ook pinguïns, zeeleeuwen, zee-olifanten en grote loopkippen zien. Helaas werd dat welgeteld één pinguïn.... de gravelwegen van Peninsula Valdes waren afgesloten door de regen. Morgen gaan we dus weer op pad, op bezoek bij een pinguïnkolonie met wel 1.000.000 pinguïns, of 10.000, dat verschilt nogal per agency, maar denk niet dat we het verschil gaan merken!

Buenos Aires lijkt alweer een tijd geleden! Het is een mooie stad, we hebben veel gezien en gelopen! De stad is levendig, de mensen erg vriendelijk, het weer was heerlijk en Spaans leren was erg nuttig. Inmiddels weten we nu wat rechts, links en rechtdoor is, hetgeen weer een hoop meters scheelt!

Buenos Aires had zo ergens in Europa kunnen liggen, het is erg westers. Als groentjes net op reis is dat ideaal. Wat wel enigszins anders is, zijn de auto's, het is bizar wat er allemaal rijdt! En stinken, ongelofelijk! De drukte is ook iets wat we niet eerder hebben gezien, er loopt een 18-baans weg door het centrum, meer banen dan de nieuwe A2 en dat door het centrum! En veel, heel veel mensen.

Des te vreemder was het ook dat er een dag helemaal geen kip op straat was! Er bleek een volkstelling te zijn, iedereen was verplicht om thuis te blijven tot er iemand was langs geweest om ze te tellen. Op dezelfde dag is de man van de presidente overleden, de voormalig president, wat het allemaal nog bizarder maakte. Voor de Argentijnen zijn dit rare tijden, wij merken er niks van.

Morgen nog naar de pinguïns en zondag gaan we weer verder, nu druk aan het uitzoeken wat de volgende bestemming wordt. Iig nog een stukje zuidelijker, misschien wel Chili! Daar gaan we op zoek naar fantastische gletsjers en mooie plekken om te hiken. Om jullie gerust te stellen, dat is nog dichter bij Antartica, kouder dan bij jullie denken we!

Inmiddels voelt het al veel meer als reizen, we hebben de grote stad achter ons gelaten, de structuur is weg en het wordt steeds minder westers. Het voelt goed!

Benieuwd naar jullie verhalen!! Tot skypes, mails of het volgende verhaal!

Veel liefs Lijn en Wijn